God heeft iets wonderlijks gedaan in mijn zwangerschap en daar wil ik je graag over vertellen!
 
Ik ben nu, op moment van schrijven, 35 weken zwanger van ons tweede kindje en ben uitgerekend op 30 november 2025. Bij de 20 weken echo had de echoscopiste een klein vermoeden te zien dat de placenta van de baby mogelijk een stukje voor de baarmoedermond ofwel de ‘uitgang’ lag en stuurde me door naar het ziekenhuis, zodat een gynaecoloog de situatie beter kon onderzoeken. Ze zei dat in de meeste gevallen er niets aan de hand was, maar  voor de zekerheid. Dat stelde eigenlijk zo gerust dat ik alleen heen ging, toen ik een paar dagen later terecht kon in het ziekenhuis.

Vasa previa

De gynaecoloog maakte een echo en zei dat de placenta zelf niet voor de ‘uitgang’ lag. Ik was blij! Maar hij wilde nog beter onderzoeken en kwam er toen achter dat de placenta bestond uit twee kwabben, lijkend op een hartvorm, en dat tussen die twee kwabben een bloedvat was aangelegd, als een soort bruggetje en dat ene bloedvat lag wel voor de 'uitgang'. Vasa previa noemen ze dat in medische termen. Hij legde uit dat bij een natuurlijke bevalling in deze situatie het bloedvat zou scheuren en de baby in levensgevaar zou komen… Om dat te voorkomen zou een geplande keizersnede, ruim voor de uitgerekende datum, nodig zijn, als de situatie zo bleef. “Je bent vanaf nu medisch en ik zal je arts zijn, zei hij.” Ik was er beduusd van.. Als ik iets niet wilde was het een keizersnede en het stempel ‘medisch’.. Hij zei dat hij over tien weken weer zo’n uitgebreide echo zou maken om te zien of de placenta wellicht iets mee zou zijn verplaatst naar boven bij het groeien van de baarmoeder. Dan zou het gevaar wellicht geweken zijn..

Gebed

Ik liep het ziekenhuis uit en begon meteen met God te praten, want ik wist dat ik bij Hem moest zijn, direct! Ik zei: “Heer, ik hoor dat de situatie ernstig is, maar ik geloof dat U dit recht gaat breien. Ik bid dat de placenta in z’n geheel omhoog verplaatst in de komende tien weken en er geen keizersnede zal hoeven plaatsvinden.” Dit was op natuurlijke wijze mogelijk, maar ik voelde me uitgedaagd in m’n geest, om m’n geloof te stretchen en voor iets onmogelijks, iets bovennatuurlijks te bidden. Ik zei stellig: “Heer, ik bid dat die ader, die nu een bruggetje is tussen die twee kwabben van de placenta, daar verdwijnt, dat U hem herplaatst naar bijvoorbeeld bovenop de placenta, zodat de arts de volgende keer de ader niet meer kan vinden. Ik geloof dat U dit herscheppingswonder kunt doen, in Jezus naam dank ik U er nu al voor. En, Heer, ik wil niet medisch zijn, ik wil terug naar m’n verloskundige, weg uit deze serieuze sfeer. Ik bid dat het zal gebeuren, in de Naam van Jezus.”

Samen in geloof staan 

Deze afspraak was op een woensdag en de eerstvolgende zondag was het ministry zondag in de kerk. Ik had me die tussenliggende dagen best een beetje onrustig gevoeld dus ik besloot naar voren te gaan voor gebed, toen de oproep kwam. Ik ging naar een stel toe dat we goed kennen en zei: “We hebben een wonder nodig van God..” Ik legde de situatie uit en wat ons gebed was. Ze gingen met ons in geloof staan en baden voor de placenta. Bovendien werd er gebeden voor m’n hart, dat ik complete rust zou krijgen en iedere angst zou wijken. Dit gebeurde.. Ook echt een heerlijk wonder, waar ik zo dankbaar voor ben. Ik heb me in die volgende tien weken (tot de echo) niet meer onrustig gevoeld. We hebben steeds op God vertrouwd en nooit het idee eigen gemaakt van een keizersnede. In plaats daarvan zijn we doorgegaan met geloof bouwen voor een bovennatuurlijke, pijnloze bevalling, waar we inmiddels meerdere getuigenissen over hadden gehoord van christenen. Het boek ‘Supernatural childbirth’ van Jacky Mize heeft ons geloof hiervoor enorm doen groeien. Zo’n zegen!

Moment of truth 

Na 10 weken, op 10 september 2025, was het zover, de volgende echo! Ik merkte die dag dat ik echt zin had in de afspraak; geen gedachten van onrust of onzekerheid. Heerlijk! “Vandaag gaan we zien wat God gedaan heeft in de tussentijd.” Mijn man, Joost, ging uiteraard mee dit keer. Toen we bij de gyneacoloog kwamen zei hij: “We gaan het vandaag hebben over je keizersnede.” Ik keek hem verschrokken aan en zei een beetje hakkelend: “Nou, alleen als dat echt nodig is toch?” “Ja, natuurlijk, we gaan eerst goed kijken met de echo.” Tijdens de echo bleef hij maar zoeken en zoeken en zei op na een tijdje: “Super vreemd, ik kan de ader niet vinden.” Mijn hart maakte een grote sprong en ik keek Joost aan! Dit was letterlijk de uitspraak waar ik voor gebeden had. Hij snapte er niets van en wilde nog een betere echo maken. Hij zei: “De ader is echt niet meer te zien.” En bovendien was de placenta ook omhoog verplaatst, dus de weg was vrij voor een natuurlijke bevalling. Whoehoe! Halleluja! Ik concludeerde meteen blij: “Dan ben ik dus niet meer medisch en kan ik terug naar m’n verloskundige toch?” Maar dat ontkrachte hij direct. Hij zei: “nee, je blijft medisch want de kans is groot dat je na je bevalling direct naar de OK moet omdat de placenta niet in z’n geheel loskomt.” Weer een schok ging door me heen en dacht: “Nee, ik wil niet naar een OK!” Ik was echt even stil. Gelukkig was Joost eerder helder van geest en vroeg de arts: “Waarom zou het zo gaan, dat was bij de vorige bevalling toch ook niet zo?” Toen legde hij uit dat doordat mijn placenta twee kwabben heeft er grote kans is dat de placenta scheurt en er een deel achter blijft en ze dan met spoed het operatief moeten verwijderen. Ik dacht: “Huh, maar dit wist ik niet.. Dit kan niet waar zijn, mijn God doet geen halve wonderen..”  De gynaecoloog had ons dit waarschijnlijk de vorige keer niet verteld, omdat hij al uit ging van een geplande  keizersnede en dan zou dit probleem gedekt zijn in de operatie. Hij zei: “Ik ga verder onderzoeken.” En ging verder met de echo en kwam na een tijdje tot zijn grote verbazing tot de ontdekking dat de tweede kwab van de placenta ook verdwenen was! Halleluja! Wat hij zag was een prachtig gevormde, eenkwabbige placenta op een locatie die ruim van de ‘uitgang’ verwijderd was. Hij stond perplex en snapte er helemaal niets van. We waren zo blij!!! Waarna we uiteraard direct vertelde dat we hier intens voor gebeden hadden. En God hadden geloofd dat hij een weg zou maken waar geen weg was. Hij zei: “Dat bidden werkt dus wel.” Amen! Dus we gingen in deze afspraak van: ‘bespreken van geplande keizersnede’, naar ‘medische, natuurlijke ziekenhuisbevalling met grote kans op operatie direct na de bevalling’, naar ‘niet meer medisch en terug mogen naar verloskundige praktijk’. Halleluja!

Dubbele bevestiging

Het was een rollercoaster ook voor de arts dus hij zei: “We laten je afspraak voor een echo over 4 weken staan, ok? Ik moet dit met collega’s gaan bespreken en bel je over een paar dagen.” In de tussentijd dacht ik: “Zouden we ook nog een second opinion moeten vragen ter bevestiging?” Toen belde de gynaecoloog en zei: “Ik heb besloten dat ik bij je echo over 4 weken een collega gynaecoloog vraag om mee te kijken. Twee paar ogen zien meer dan een.” Ook daar werd in voorzien. Zo mooi! Deze afspraak met de twee gynaecologen hebben we half oktober gehad. En beiden bevestigen dat de placenta er prachtig uit ziet en op een ideale plek ligt en dus de weg volledig vrij is voor een natuurlijke bevalling. We danken, loven en prijzen onze God voor dit herscheppingswonder!
 
Ik wil je bemoedigen, ren naar God, als je voor een uitdaging komt te staan! Hij wil het allerbeste voor je. Hoe meer je Hem vertrouwt hoe meer Hij kan doen in je leven.